نویسندگان
1 دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز
2 کارشناس ارشد علوم ارتباطات دانشگاه ازاد اسلامی واحد تهران مرکز
چکیده
یکی از مواردی که به تصورات ما از مفهوم کودکی شکل میدهد، فیلم‌های سینمایی است. این فیلم‌ها، تئوری‌های فضایی درباره رشد جسمی، شناختی و فرضیههایی درباره اینکه کودکان چگونه باید باشند، ارائه می‌دهند و از این منظر، دیدگاهها و جهان‌بینی‌هایی را شامل میشوند که هرگز تصادفی نبوده و یقیناً به خودی خود بهوجود نیامدهاند. فیلم‌های سینمایی به عنوان ژانری از تولیدات رسانه‌ای، به نوعی ساختار اجتماعی و سیاسی نیز محسوب میشوند. در واقع تصویر ارائه شده از کودک در بسیاری از فیلم‌ها، بیانگر مطیعسازی حساب شده و دقیق او، به عنوان فردی تابع است، فردی که می‌بایست پیرو برنامههایی باشد که بزرگسالان برای وی تعیین می‌کنند به این اعتبار، پژوهش حاضر به دنبال بررسی مدلولِ (تصویر برساخته شده از کودک) دالهایی می‌باشد که در یکی از فیلم‌های سینمایی برگزیده جشنواره کودک و نوجوان (کودک و فرشته) به تصویر کشیده شده است و قصد دارد به این سؤال اصلی پاسخ گوید که «مفهوم کودکی در این فیلم چگونه برساخته می‌شود؟» نتایج حاصل از پژوهش حاکی از آن است که کودک در این فیلمِ جنگی در جایگاه طبیعی سنی خود بازنمایی نمی‌شود و شرایط جنگی موجب شکل گرفتن «کودک بزرگسال» و انتظارات بزرگسالانه از وی می‌شود.
کلیدواژه‌ها
)