نوع مقاله : پژوهشی

نویسندگان

• سیدحسین نجفی ¹
• محمدحسین ساعی ²
• محمد حسامپور ³

¹ دانش‌آموخته کارشناسی ارشد مدیریت رسانه؛ دانشگاه صداوسیما

² استادیار گروه علوم ارتباطات، دانشکده ارتباطات و رسانه، دانشگاه صداوسیما، تهران، ایران

³ مدرس دانشگاه صداوسیما؛

چکیده

یکی از مهم‌ترین مسائل توزیع‌کنندگان محتوایی مرتبط با سازمان‌های رسانه‌ای مانند تلوبیون،‌ فرآیندهای انتشار محتوا است، قاعدتاً برای نظم‌بخشی به چنین توزیع‌محتوایی، باید چارچوب‌هایی تعیین شوند. این مقاله در پی پاسخ به آن بوده که این چارچوب کلی کدام است؟ برای پاسخ به مسئله از روش کیفی دلفی تصمیم، بهره بردیم؛ در این فرآیند، پس از انجام سه دور دلفی به ترتیب در مرحله اول دلفی 31مصاحبه‌نیمه‌ساختاریافته، مرحله‌دوم‌دلفی 27 مشارکت در پرسشنامه‌دلفی و در مرحله‌سوم با 18مشارکت در پرسشنامه‌دلفی انجام‌شد.‌درنهایت با درصد اجماع 75، به یافته‌های تحقیق دست یافتیم. بر اساس یافته‌ها، برای انتشار محتوا در تلوبیون الزامات فنی یکی از مهمترین ارکان به حساب می‌آید و این اصل درکنار استفاده از ابزارهای متکی به هوش‌مصنوعی معنا پیداخواهد کرد.همچنین توجه ‌به ‌فرهنگ‌وسلیقه‎کاربران از الزامات ضروری انتشار است. تلوبیون برای اینکه تاحدی از پس هزینه‌های خود بربیاید، باید به بهره‌وری مالی نیز برسد؛ اگرچه باید نوعی رسالت خدمت عمومی را برای خود حفظ کند. همچنین تولیدمحتوای اختصاصی در ژانرهای پربازدید و توجه به محتوای کاربرساخت جذب و درگیرسازی مخاطب را درپی دارد؛ لذا تلوبیون باید رویکرد جدیدی را در انتشار محتوا پیش بگیرد و از انتشار بدون‌برنامه آرشیو و آثارصداوسیمای جمهوری اسلامی ایران به مرورگرحرفه‌ای‌وهوشمند آثار سازمان صداوسیما تبدیل شود.

کلیدواژه‌ها

• انتشار محتوا
• تلویزیون اجتماعی
• مدیریت محتوا
• ویدئو به درخواست
• تلوبیون

موضوعات

• رسانه