نوع مقاله : علمی ترویجی
نویسندگان
1 دانشکده ارتباطات دانشگاه علامه
2 دانشجوی دکتری علامه طباطبائی، گروه علوم ارتباطات
3 استادیار دانشگاه کردستان
چکیده
سوگواری بازماندگان فرد متوفی را یاری می‌دهد از یک سو خاطرات مربوط به او را در اذهان جمعی بازسازی کند و از سوی دیگر آنها را با واقعیت خشن مرگ به نحو عقلانی‌تری یاری می‌رساند تا تجربه‌ی نبودن و فقدان او را تاب آورده و زندگی شادتری را از سر بگذرانند. اما در طی دوره‌ی کرونا، با رواج یافتن پدیده‌ی سوگواری مجازی، برای بسیاری از بازماندگان مسئله‌ی سوگواری، حاوی صورت‌بندی‌های اجتماعی پیچیده‌تری شد. در طی این دوران، مسائلی مانند خداحافظی بدون وداع، سوگواری بدون تسلی، سوگ پیچیده و بسیاری دیگر از این موضوعات مطرح شد تا به مسئله‌مندی سوگواری مجازی اشاره شود. موضوع پژوهش حاضر واکاوی تجربه زیسته افراد سوگوار تهرانی در سوگواری مجازی بود. جهت تحلیل یافته‌ها از روش پدیدارشناسی تفسیری استفاده شد. به‌طور کلی پس از تجزیه و تحلیل اطلاعات هفت مقوله «رهایی بخشی، سوگواری سترون، همزیستی سوگواری سنتی و مجازی، خسران مضاعف، گسیختگی سوگواری، آرامش صوری و پیومندمندی با متوفی» استخراج گردید.
کلیدواژه‌ها
موضوعات
)