نوع مقاله : علمی

نویسندگان

• کمال صادقی ¹
• آرش حیدری ²

¹ دانشآموخته کارشناسی ارشد رشته روزنامه نگاری دانشگاه علامه طباطبایی

² عضو هیئت علمی دانشگاه علم و فرهنگ تهران-گروه مطالعات فرهنگی

چکیده

پژوهش حاضر با هدف فهم چگونگی رؤیت‌پذیر شدن کُردها در دورۀ پهلوی دوم انجام شده است. این پژوهش تلاش دارد با استفاده از روش تحلیل گفتمان، به تصویری تا حدودی گویا، روشن و قابل استناد «از» و «درباره» کُردها در مجلات فارسی‌زبان این دوره دست یابد. به همین منظور متن و فرامتنِ مطالب مرتبط با موضوع مورد تحقیق در این نشریات در بازه زمانی مورد اشاره، مورد تحلیل و پژوهش قرار گرفت. یافته‌ها نشان می‌دهد که تصویرسازی از کُرد و کردستان در مجلات دوره پهلوی دوم، متاثر از قطب‌بندی‌هایی مانند «خود/دیگری»، «مرکز/حاشیه» و «سوژه/ابژه» است. در این مطالب، کُردها همواره هویتی ثابت و از پیش تعریف‌شده دارند، این تاکید بر مفهوم ثبات، تکنیک و بلکه تاکتیکی مهم و موثر در «ساخت ایدئولوژیک سوژه‌ی کُرد» و «دیگری‌بودگی» اوست. تصویر غالب و پُررنگ از کردها در این مجلات، تصویری است موزه‌ای و همچنین توریستی از آنها؛ آدم‌هایی در اعماق تاریخ که نباید به آنها دست زد، مبادا که از «بکر بودن» بیفتند. سایه این «ایده باکرگی» بر ساحَت‌های مختلف هستی و کیستی «سوژه کُرد» از زبان و لباس و پوشش او گرفته تا آداب و رسوم و آئین‌اش، گسترده شده است.اهمیت سوژه‌ی «کُرد»‌ به بودَش در تاریخ است و کمتر سخنی از شرایط اجتماعی، اقتصادی، سیاسیِ روز کردها در میان است.

کلیدواژه‌ها

• کُردها
• کُردستان
• رؤیت‌پذیری
• گفتمان

موضوعات

• ارتباطات