TY - JOUR ID - 153492 TI - تحلیل گفتمان چند وجهی JO - جامعه فرهنگ رسانه JA - SCM LA - fa SN - 3855-2322 AU - مجدی زاده, زهرا AU - حجاری, منصوره AD - دانشجوی دکتری ارتباطات دانشگاه تهران (نویسنده مسئول) AD - دانشجوی دکتری ارتباطات دانشگاه تهران Y1 - 2022 PY - 2022 VL - 11 IS - 42 SP - 279 EP - 310 KW - تحلیل گفتمان KW - زبان شناسی متنی KW - چند وجهی بودن KW - بلاغت KW - معنا DO - N2 - تاریخچه تحلیل گفتمان با ابهامی پیرامونِ نام «گفتمان » احاطه شده است. این اصطلاح، قلمرو وسیعی از معنا را دربرمی‌گیرد که در جایی میان دو «نشانگر » قرار دارد. به طور کلی، ممکن است چیزی شبیه به «ارائه گزارش‌های مربوط به بسطِ زبان در حال استفاده» و «کشف ویژگی‌های برجسته اجتماعی، سیاسی، روانی در موجودیت‌های شبهِ متنی باشد». در زبان شناسیِ اجتماعی ، عموماً تأکید و تمرکز عمده بر درک ارتباط بین (محیط‌های ) استفاده از زبان و (ویژگی‌های ) زبانِ مورد استفاده بوده است. در چنین کارهایی، «اجتماعی بودن» و معانی و آثار آن، برجسته‌تر و به‌عنوان پیش‌زمینه در نظر گرفته می-شود: چه کسی صحبت می‌کند، گفتگو با چه کسی صورت می‌پذیرد، در چه زمانی، با چه اهدافی و با استفاده از چه روش‌هایی. این عوامل و اهداف ردّی از خود به جا می‌گذارند - خواه جزئیات تلفظ در کارهای اولیه لابوف یا منظم و قاعده‌مند بودنِ استفاده از محدوده خاصی از منابع زبانی ، که منجر به توسعه مفهوم «کدها » در نظریه برنشتاین می‌شود. در رویکردهایی که بیشتر زبان‌محور هستند و نه با محوریت زبان‌شناسیِ اجتماعی یا جامعه‌شناسی، تأکید بر این بوده است که آیا می‌توان نظامات و قواعدی از نوع «رسمی » را در «بسطِ» گفتار و نوشتار «فراتر از» جمله، متمایز کرد و تشخیص داد؛ تا حدودی شبیه به مواردی که زبان‌شناسی در دهه 1970 در ارتباط با جمله بوجود آورده بود؛ چه در ساختارگرایی آمریکایی در اواسط قرن و چه در برداشت‌های چامسکی‌مآبانه از سازماندهی زبان در سطح جمله یا سطح پایین‌تر از آن. UR - https://www.jscm.ir/article_153492.html L1 - https://www.jscm.ir/article_153492_ad133f5920ba78ef126df0beeb11c918.pdf ER -